به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، دکتر بهرام بهرامپور دامپزشک گفت: کانیبالیسم یک نوع بیماری رایج بین طیور به خصوص مرغ تخمگذار است که باعث میشود پرنده شروع به خودخوری و همدیگرخوری کند. این ناهنجاری بر اثر یک سری کمبودها بین پرندگان به وجود میآید که در آن پرنده شروع به نوک زدن در قسمتهای مختلف بدن خود یا سایر پرندگان میکند.
بهرامپور توضیح داد: بیماری کانیبالیسم به سرعت میتواند بین طیور به خصوص نوع تخمگذار رشد کند. کانیبالیسم میتواند سلامت پرنده را به طور جدی تهدید کند و اگر درمان و پیشگیریهای به موقع در رابطه با آن اعمال نشود، پرورشدهنده خسارت زیادی را متحمل خواهد شد.
وی در ادامه با بیان اینکه عوامل محیطی زیادی باعث این بیماری میشود و میتواند راه را برای سایر بیماریها باز کند، افزود: در هر صورت این بیماری باید به سرعت تشخیص و درمان شود وگرنه سلامت کل گله را به خطر خواهد انداخت. بیماری کانیبالیسم منشأ ویروسی ندارد و در حقیقت یک عادت و رفتار پرخاشگرانه بین طیور است که باعث میشود به یکدیگر و زخمهای باز نوک بزنند.
مهمترین عوامل بروز بیماری کانیبالیسم
این دامپزشک در خصوص مهمترین عوامل این بیماری بین پرندگان گفت: شدت نور زیاد و طولانیمدت باعث میشود پرنده پرخاشگر شود همچنین جیره غذایی ثابت و محدود هم میتواند سبب کمبود برخی از مواد معدنی در پرنده شود و به این بیماری دامن بزند.
بهرامپور گفت: هوای گرم نیز از جمله عوامل تأثیرگذار در بیماری خودخوری و همنوعخوری پرندگان است و علاوه بر این عوامل تراکم زیاد و نبود فضای کافی برای پرنده به طوری که در یک مکان تعداد انبوهی از پرندگان نگهداری شوند و به اندازه کافی فضای گردش نداشته باشند شروع به نوک زدن به یکدیگر میکنند.
او نبود تهویه هوا را هم یکی دیگر از عوامل کانیبالیسم عنوان کرد و افزود: تهویه هوا برای پیشگیری از بیماری کانیبالیسم بسیار ضروروی است
این دامپزشک با بیان اینکه رعایت نکردن موارد بهداشتی بر شیوع کانیبالیسم در مرغداری اثر دارد، گفت: نبود دانخوری و آبخوری کافی به علت اینکه پرندگان برای غذا خوردن با هم در یک محیط احساس رقابت میکنند میتواند جرقه یک درگیری بین طیور را بزند که کانیبالیسم یکی از عوارض آن خواهد بود.
بهرامپور پرندگان کند رشد را یکی دیگر از عوامل موثر بر این بیماری دانست و توضیح داد: برخی از پرندگان نسبت به سایر همنوعان خود دیرتر رشد میکنند و پرهای بدن آنها دیرتر بیرون میآید. همین موضوع بدن پرنده را در برابر خونریزی آسیبپذیرتر میکند. علاوه بر این نگهداری گونهها و نژادهای مختلف در کنار هم به علت اینکه در بسیاری از نژادها تفاوتهای ظاهری میتواند پرنده را به کنجکاوی و پرخوری تشویق کند و بیماری کانیبالیسم یکی از عوارض این کار است.
به گفته وی، گاهی اوقات پرندگان با یکدیگر درگیر میشوند و برای حمله کردن به یکدیگر اغلب قسمت سر و تاج را مورد نوک زدن قرار میدهند. در نتیجه این کار ممکن است تاج و آویزههای گوشتی مرغ زخمی شود. وجود یک زخم خونی کافی است تا پرندگانی که در معرض بیماری همخوری قرار گرفتهاند، تحریک شوند.
این دامپزشک گفت: طیور تخمگذار در برخی مواقع تخمهای درشتتر یا به اصطلاح دو زرده تولید میکنند. در چنین مواقعی تخم هنگام خروج از لوله تخم، دیواره آن را زخمی میکند. در نتیجه باعث خونریزی جزئی در قسمت بیرونی بدن مرغ میشود. تقریبا بیشترین نوع بیماری کانیبالیسم این مورد است که در نتیجه آن سیستم تخمگذاری پرنده میتواند به طور کامل از بین برود.
بهرامپور افزود: بیماری کانیبالیسم درمان دارویی ندارد و فقط باید شرایط و عواملی که باعث به وجود آمدن آن میشوند از میان بروند. مهمترین مورد در درمان و پیشگیری این بیماری مدیرت کافی و صحیح است. با یک شیوه مدیریت خوب میتوان سلامت طیور را در برابر این عارضه تضمین کرد.
وی در پایان در خصوص مصرف گوشت مرغهایی که درگیر این موضوع بودهاند هم توضیح داد: مصرف گوشت در صورت عفونی نشدن لاشه مشکلی ندارد، اما این بیماری از نظر همهگیری باید درمان و بعد کشتار انجام شود.
نظر شما